Inmiddels vri-jdag, de viefde dag die wi-j in beperktere zin muttn deur zien te brengn. De eerst nog geweldige drang naor veul rust en weinig warkn leek een leuk veuruutzicht. Inmiddels is dat leuke allaank vergaon! Nao krap twee daagn is et niks of weinige moogn al gigantisch verveelnd an et wördn. Mit de daagn in de warre umdat elke dag zo’n beetien et zölfde scenario betreft: opstaon, eetn, ni-js volgn, koffie drinkn, ummegien buutn, eetn, ni-js volgn, thee drinkn, beetien buutn kui-jern, eetn, ni-js volgn, koffie drinkn en journaal, naor bedde. Tja, weinig an, geef ik eerlijk toe!
Wi-j leeft in de veertig daagn tied. Opiens kreg dit wel een heel aandere dimensie! Wi-j holt et nog gien iens vief daagn vol, teminste ik kan al klaagn bi-j et idee nog twee volle weekn zo te muttn deur-skarreln! En laot ik et mar bi-j mi-j zölf holln, wel net zo goed. Ja, ik vien et een hele opgave, ok al kan et niet aanders en ok al weet ik dat et zo mut umme et virus teegn te holln. En mit dat in mien achterheufd is elke minuut, elk uure en elke dag te draagn. Want dit muttn wi-j allemaole deurstaon, ik niet aanders dan een aander! En mien geklaag is niks vergeleekn bi-j iemaand die ok nog ies doodziek op bedde bivakkeert. Of zölfs an et starfbedde gepast aofstaand mut holln van zien of heur geliefde. Schrijnd!!
Gister, et vuulde as de eerste kras op een ni-je auto: de rouw-auto reed deur Hasselt. Et betröf et eerste slachtoffer van et virus in Zwartewaterlaand. Dat kwam heul hard binn! Zo dichtbi-j, zo angstig! Zolaank et in China was, ach…de varre van mien bedde show, mar nou…et is niet langer in et buutnlaand, niet meer allennig in de provincies onder de riviern, nee et is ok in onze regio, in ons Zwartewaterlaand! Körtbi-j!!
Wat kump er nog alemaol op ons aof, na de koomde weekn. Et virus verspreid zich razendsnel, de beparkingn wördn steeds drastischer en trekkn zich steeds varder an. Iederiene kump op zichzölf en kump zichzölf teegn. Wat stelt wi-j nou eigenlijk veur mit onze technische snuffies en onze geweldige carriere-sprongn? Onze drokte en veuruutstreemde kunstn? Wi-j bint eigenlijk niks, wi-j bint wel zo verschrikkelijk aofhankelijk.
Normaal gespreukn bi-j van mi-j gewend dat ik aofgeeve op Jan en alleman mar ok ik bin op mien plekke ezet en zie de arnst in van dit alles. Ok ik weete dat ik makkelijk praotn hebbe as alles goed gaot en et mij veur de wiend gaot. Ik marke inmiddels dat disse biezundere periode ok iets kan brengn an een soort van reset gebeurn: hoe arg emmn wi-j ons leemn wel niet vol-epropt mit van allerlei dingn en bezigheedn en in hoevarre kun wi-j ok zonder dit alles? Een naodenkertien van ongeveer drie weekn of een soortgelieke veertig daagn tied veuraofgaond an Paosn.
Umme iederiene vanaof mien plekke een bemoedignd hart onder de riem te geemn:
'Laotn wi-j de haandn dit keer niet gebruukn umme te schuddn, mar umme te biddn! Op aofstaand mar wel in verbundnheid mit een ieder.'
De coronacrisis vraagt het uiterste van de Nederlandse bevolking. We moeten er alles aan doen om verspreiding van het virus te stoppen.
JA
Maatregelen zijn niet streng genoeg
De maatregelen gaan (veel) te ver
Kabinet moet bereid zijn nog meer uit de kast te halen om Nederland door de coronacrisis te loodsen
REAGEER
PRINT
Morgen:
