Donderdag 29.10.20 | 21.12 uur

RSS | Mobiel | Laatste 24 uur | Tip de redactie| | |

Aflevering 341

Mond-maskers

Er is 1 groot voordeel aan het dragen van mondkapjes: we zijn allemaal gelijk. Geen religieuze mannen die beslissen dat alleen de dames een hoofddoek moeten dragen, of een niqaab. Ik volg nu via Netflix de serie ‘Shtisel’. Frank, die nauwelijks iets over het orthodoxe Jodendom weet, kijkt verbaasd naar de vrouwen in de serie die hun eigen haar verbergen onder een pruik. Dus best mooi die mondkapjes. En je kunt ze nog stylen naar je eigen wensen ook.

Ik geniet trouwens altijd wel van moslima’s die met de mooist mogelijke hoofddoeken lopen. Ik vraag me vaak af waarom ze voor een bepaalde kleur kiezen: zwart omdat ze conservatief zijn, fel geel omdat ze gewoon vandaag lekker zonnig vrolijk zijn? Bij de Staphorster dracht kun je makkelijk zien of iemand in rouw is of niet. Mondkapjes vertellen, vind ik, ook veel over het karakter van de drager of levensgebeurtenissen in hun leven. Regenboog mondmaskers voor de LGTBQ+ gemeenschap. Roze mondmaskers kan natuurlijk meer betekenen: om anderen bewust te maken dat kanker een heel nare ziekte is en dit bestreden moet worden of omdat de drager gek is van Chantal Janzen en unicorns.

Je komt bij ons de bibliotheek niet in als je geen mondmasker draagt. Simpel. Sommige leden gaan daar creatief mee om: het mondmasker hangt als een baard om hun kin of kietelt hun neusgaten. Eerst werden we daar boos om. Een lid weigerde te luisteren en werd door de sheriff uiteindelijk de bibliotheek uitgezet. Maar we worden zelf ook steeds creatiever. De dominee die weigerde het mondmasker te dragen kreeg te horen: jij bent degene die ervoor kan zorgen dat onze bibliotheek open blijft en niet hoeft te sluiten. Hij draagt nu heel getrouw het mondmasker. Inmiddels proberen ook wij het zo positief mogelijk op te pakken: wie geen mondmasker wil dragen, maar het voor ons wel volhoudt krijgt een flamingo pen cadeau (nog over van ons Summer Reading Project). Het is immers leuker iets te doen als je er iets positiefs voor terug krijgt!

Maar het gros doet er totaal niet moeilijk om. Het is gewoon een feit. En het levert ook wel grappige situaties op.

Zo zitten Frank en ik lekker te badderen in een hotspring (heetwaterbron) in ons dorp. Er komen twee dorpsbewoners aangewandeld en ook zij gaan in dezelfde bron. Wij zijn dan net bezig te vertrekken (jazeker wij houden afstand). Ik begin lekker te kletsen met de man. We zijn lekker samen aan het kletsen, waarop de vrouw vraagt: Maar wie ben jij dan? Haar man reageert meteen: zie je dat niet, ze is van de bibliotheek! Waarop ik mijn hand voor mijn mond houdt en zeg: herken je me zo beter? En ja hoor, ineens herkende ze me.

In Idaho hebben we denk ik nog het geluk dat we niet zo dicht op elkaar wonen als jullie in Nederland doen. Afstand houden is hier best makkelijk. We wandelen ook met sommige vrienden en houden tijdens deze wandelingen ook gewoon afstand. De kans dat je een tegenligger tegenkomt is op veel paden nihil en het zijn juist deze paden waar wij naar toe gaan.

Maar als ik het gemor in Nederland hoor, dan verbaas ik me toch. Kom op mensen, het is niet een eeuwigdurende maatregel. Als reactie krijg ik dan over het algemeen dat mensen niet willen buigen voor een angstregime. Hoezo laat ik mijn leven regeren door angst als ik een mondmasker draag wanneer ik naar de winkel ga of wanneer ik in de bibliotheek werk? Ik heb meer het gevoel dat mensen die zo boos en weigerachtig zijn, zelf hun leven door angst laten regeren: het omhelzen van complottheorieën, het beweren dat de overheid hun leven over wil nemen, het halsstarrig beweren dat Covid-19 een groot wereldwijd complot is.

Ik laat mijn leven niet door angst regeren. Bij alles wat wij nu doen, calculeren we het risico in. Waar dragen we een mondmasker, waar houden we alleen anderhalve meter afstand, waar gaan we niet naar toe voorlopig, waar durven we nog wel naar toe te gaan. Welke activiteit doe ik nog wel voor de bibliotheek (meeste activiteiten zijn voorlopig stop gezet, maar met Halloween gaan we een Drive Thru activiteit doen en vanaf volgende week ga ik wekelijks op de parkeerplaats een drive in Storytime doen) en welke niet meer.

Eigenlijk net als ergens naar toe rijden in onze auto. Ik doe mijn gordel om. Dat geeft mij een veilig gevoel. Er zijn mensen die zeggen dat ze ooit van iemand hebben gehoord dat deze persoon alleen maar een auto-ongeluk hebben overleefd omdat ze juist niet de gordel droegen. Kan best. Maar de kans is groter dat je er juist door komt te overlijden. Als we motorrijden doen we een helm op. Ik rook niet en ik laat zoveel mogelijk het zout weg in mijn eten.

Trouwens, dat is pas een hele aanpassing. Zout laten staan. Weet je in hoeveel producten zout is verwerkt? En dat is voor de rest van mijn leven. Ik ben chronisch nierpatiënt, ik kan er 100 mee worden. Toch, als ik sterf door covid-19, zullen er mensen zijn die keihard beweren dat ik toch al dood zou gaan.

Ik draag mondkapjes met vlinders (omdat ik van de natuur houd), of met muzieknootjes (liefde voor de muziek) of met allemaal hondenrassen (is een erg vrolijk masker en tja… ik ben gek op honden). Sinds kort draag ik in de bibliotheek een transparant masker. Maar ik heb er wel zelf een beertje op gemaakt. Kinderen kunnen nu mijn gezichtsuitdrukkingen zien en kunnen glimlachen om mijn schattige beertje.

Stop gewoon met boos en bang te zijn, kies een vrolijk masker en geniet van het leven!

Ik ben te volgen via https://www.facebook.com/marjolein.lolkema en via Instagram @marjolein.l